Dobry wieczór, niedawno uciąłem sobie spacer po dzielnicy Sadyba, ponieważ wybierałem się do TVN-u, w celu omówienia mojego ewentualnego udziału w BZZZZZ SZSZSZSZSZ SZUMY TRZASKI I ZAKŁÓCENIA. Ponieważ przyjechałem dużo za wcześnie, postanowiłem się przespacerować w poszukiwaniu złomnika. Przy okazji współczuję osobom muszącym parkować codziennie w tej okolicy. Ta okolica to oczywiście willowa Sadyba, gdzie mieszkają chyba sami lekarze, prawnicy i architekci o niezwykle oryginalnym guście motoryzacyjnym. Choć zasadniczo znam tę okolicę, zadziwiło mnie ile przejawów złomnika można spotkać podczas jednej rundki po kwadracie Sobieskiego - Bonifacego - Nałęczowska - Wiertnicza. A

Vitajte! Dzisiejszy dział "idąc ulicą" nadaje dla Was z czeskiej Pragi. Jak donosi nasz korespondent, udało się tam sfotografować pozbawioną już maskowania, a więc prawdopodobnie produkcyjną wersję radzieckiego konkurenta dla takich burżuazyjno-kapitalistycznych produkcji jak Nissan Qashqai i Volkswagen Tiguan. Po raz kolejny widzimy, że samochody radzieckie, powstałe dzięki wspólnemu wysiłkowi myśli konstruktorów wywodzących się z klasy robotniczo-chłopskiej, nieskażonych burżuazyjno-konsumpcyjnym sposobem myślenia, biją na głowę wszelkie pojazdy wywodzące się z przegniłych relatywizmem i wrogością do idei dominacji klasy socjalistycznej krajów Zachodu. Weźmy choćby praktyczny zielony kolor nadwozia, nie epatujący krzykliwymi, jaskrawymi tonacjami,