W Polsce – wiecie czy nie? – odbywa się właśnie największy zlot pojazdów zabytkowych, jaki kiedykolwiek miał miejsce w naszym kraju. A dokładniej jest to zlot zabytkowych Citroenów. Poprosiłem wczoraj o fotki we wpisie na fejsbukowym złomniku i trochę fotek otrzymałem, więc trochę wrzucam we wpis, a na końcu – link do jeszcze większej galerii. Bardzo żałuję że nie mogę tam być, tzn. będę tam – w niedzielę, ale tylko na chwilę i na pewno żadnych zdjęć nie zdążę zrobić. Tymczasem endżoj. Momentami wydaje się, że to wcale nie zlot Citroenów,

Oficjalnie już mogę się przyznać, że szukam jakiegoś auta żeby je kupić i zrobić. To pewnie będzie się wiązało z wyprzedażą tego i owego z kolekcji. Bardzo bym chciał, żeby ten samochód miał co najmniej 50 lat. Przejrzałem już ogłoszenia kilka razy i raczej nie planuję kupować z ogłoszenia, bo to przeważnie nie ma sensu - raczej poszukam czegoś po znajomościach. Mniej więcej wiem czego chcę, ale na pewno bardzo dobrze wiem, czego nie chcę. Dlatego dziś mamy klasyczny TopSrylion, 5 klasyków, których nie kupiłbym nawet gdyby dawali ich za 1

Citroen po 60 latach rezygnuje z zawieszenia hydropneumatycznego w swoich samochodach. Mówiło się o tym już od jakiegoś czasu, wskazywały na to wszystkie znaki na niebie i ziemi. Najpierw następcy nie doczekał się C6, potem w II generacji C5 dano wybór: można było mieć wersję z hydropneumatyką lub bez, a teraz, gdy przyszedł czas na następcę C5, rozwiązanie to przejdzie do historii. Co jest w tym wszystkim najsmutniejsze? Na pewno nie donośny rechot historii: gdy z jednej strony rezygnuje się z hydropneumatyki, która była znakiem rozpoznawczym dużych i średnich Citroenów od lat

8 marca tego roku Volkswagen Transporter, zainspirowany przez szkic holenderskiego importera VW Bena Pona, wkroczył w wiek emerytalny. Nie będę tu pisał historii samochodów z literą T w nazwie, bo wszyscy ją znają albo mogą sobie poczytać wikipedię. Jestem wielkim fanem tego modelu i wiele kilometrów przejechałem T3 oraz T4. Były to doskonałe samochody użytkowe pod każdym względem, a w szczególności zaś T4. Jednak o tym też nie będę się rozpisywał. Otóż pojawia się często opinia, że jednobryłowy dostawczak to dzieło Volkswagena. Nic bardziej błędnego. Ani Ben Pon, ani Volkswagen, nie wymyślili

Tak sobie ostatnio jechałem po Wisłostradzie prawym pasem i nagle wyprzedził mnie samochód. Taki zwykły, nowoczesny, aktualnie produkowany model. I nagle poczułem, że coś jest ze mną nie tak, bo to auto mi się podoba i przyglądam mu się z przyjemnością. Otrząsnąłem się i uszczypnąłem w gałkę biegów, ale mi nie przeszło. Nadal mi się podobał i niewiele mogłem na to poradzić. Pogapiłem się na niego i odjechał. I nagle zacząłem kombinować, że chętnie popatrzyłbym sobie na niego jeszcze raz. Kurde! - przeraziłem się - chyba marketing motoryzacyjny zaczął działać.

Bążur, ponownie w tym roku odwiedziłem Francję. Tym razem przez dwa dni objeżdżałem okolice Nantes w poszukiwaniu żelaza, złomu i gratów. Przy okazji zdałem sobie sprawę z etymologii słowa "gruchot" - wydaje się typowo francuskie i powinno się je wymawiać "griszo" z akcentem na o, prawie jak sierżant Ludovic Cruchot z serii filmów o żandarmie. Jednak zanim przejdę do Nantes i okolic, napiszę o wrażeniach z krótkiego pobytu w Paryżu, od którego rozpoczęła się moja wizyta we Francji. Paryż bardzo zmienił się pod względem motoryzacyjnym od czasu mojej ostatniej wizyty w 2007

JUTRO RANO TARG ZŁOMNIKA I GIEŁDA NIE SPRZEDAM, BĘDĘ ROBIŁ Dzień dobry i witam w bajaderce. W tym tygodniu mamy zalew nowych modeli. Większość z nich jest ekstremalnie nieciekawa, ale to nic nie szkodzi, bo jak ktoś napisał w zeszłym tygodniu - bajaderki to najgorsza rzecz na złomniku, zbiór luźnych przemyśleń z których nic nie wynika. Myślałem że na tym właśnie polega pisanie bloga, że się pisze swoje przemyślenia i nic z tego nie wynika. Chyba że z każdego postu miałby np. wynikać lek na ebolę albo remedium na zadłużenie. No

...czyli znowu byłem w Holandii. W tej relacji będę więc trochę się powtarzać, ale za to ponieważ byłem już drugi raz, to wiedziałem czego się spodziewać i czego szukać, na co zwrócić uwagę, a co odpuścić. Innymi słowy, poszukiwałem złomnika w sposób bardziej świadomy. Jestem dużym fanem holenderskiej motoryzacji: miałem Volvo 340, mam rower silnikowy Sachs Spartamet i przywiezione z rynku holenderskiego Suzuki Carry ST90. W poprzedniej relacji zauważyłem, że Amsterdam ma tego samego rodzaju problem z rowerami, co Moskwa z samochodami. Jest ich za dużo. Dużo za dużo. Znaczące

Przypominam, że 11 maja o 11.00 widzimy się na Złomnikowym Rajdzie Rowerowym, Warszawa, al. Na Skarpie przy Muzeum Ziemi. Szczyt głupoty - prawdopodobnie eksperymentalnie - pobito w Warszawie przy ul. Wał Zawadowski. Na tej nieuczęszczanej ulicy (w okolicy prawie nikt nie mieszka, dawno temu odbywał się tam streetracing) wprowadzono przedziwną organizację ruchu. Do tej pory mieściły się tam dwa samochody, po jednym w każdą stronę, a jeśli jechały rowery, to też się mieściły i samochody je wyprzedzały, tak jak to jest przewidziane. Czyli wszyscy żyli i byli szczęśliwi, bo było normalnie.